Een mens wil altijd een ander helpen, dat is gewoon natuurlijk gedrag. Soms lijkt het niet zo als je het nieuws leest maar allerlei onderzoeken ondersteunen deze stelling.
Altruïsme wordt gezien als zelfopoffering. Maar de kunst is te delen, dus ook een deel voor jezelf te houden. Bovendien komen er als je compassie voelt allerlei neurotransmitters vrij die een gevoel van gelukzaligheid geven; de “helpers high”. Misschien is helpen zelfs eerder verslavend te noemen dan zelfopoffering. Wat denk jij?
Het helpen van anderen die daar niet om gevraagd hebben zou je arrogant kunnen noemen. Jij ziet schijnbaar beter wat goed is voor haar. Vaak is dat nog waar ook want we zien allemaal makkelijker de blinde vlek van een ander dan die van onszelf. Maar we hebben allemaal keuzevrijheid gekregen. Het AL helpt ons ook niet zonder dat we daarom vragen. Iedereen mag zijn eigen fouten maken en blinde vlekken houden zolang ze dat wil.
Dan is er nog de kwestie van hóe je iemand helpt. Een bekend voorbeeld is dat je iemand moet leren vissen in plaats van voedsel geven. Als het lukt laat ik cliënten zelf hun probleem oplossen en stel alleen maar vragen. De bedoeling is tenslotte groei in bewustzijn. Meestal ziet iemand dan zelf hoe ze verder kan gaan. Zo niet doe ik suggesties zoals: “Zou het kunnen dat je eigenlijk X denkt of Y voelt?”. Mensen kunnen dan zelf afwegen of dat klopt. Als de situatie duidelijk is komen ze ook weer op ideeën. Ken je dat?
Naast het helpen van een ander kun je jezelf helpen; een heel belangrijke vaardigheid. Gelukkig zijn er tegenwoordig heel veel boeken, video’s, nieuwsbrieven zoals deze en andere hulpmiddelen daarvoor. Dat helpt mij altijd enorm en het bijzondere is dat het juiste hulpmiddel zich altijd precies op het goede moment aandient. Toch heb ik daarnaast af en toe hulp nodig van andere mensen om mij op mijn blinde vlekken te wijzen.
Hulp vragen en aanvaarden creëert samenhang. Je voelt je geroepen iets terug te doen als je dat kan. Dat voelt als eerlijk; zo wordt het evenwicht hersteld. Het menselijk ras schijnt zover gekomen te zijn door samenwerking; elkaar wederzijds helpen en van elkaar leren. We zijn die wederkerigheid een beetje kwijt geraakt door onze rijkdom. We kunnen hulp betalen als we die nodig hebben en zijn zo van de verplichting iets terug te doen af.
We helpen allemaal spontaan als we een klein kindje of kwetsbare oudere zien die dat nodig heeft. Hulp vragen of aannemen is veel lastiger voor de meeste mensen. Als we allemaal weten dat we afhankelijk zijn van elkaar is het makkelijker hulp te geven en ook te ontvangen. Het voelt prettig een ander te helpen dus het ontvangen van hulp is die ander dat gevoel gunnen. Maar je kunt het dus zien als een cadeautje aan die ander. Bovendien geef je een opstapje jou eens om hulp te vragen.
Als je een ander helpt help je jezelf, als je je laat helpen help je die ander. Wij zijn een. De samenhang en verbondenheid wordt voelbaar en eenheid wordt zichtbaar. Compassie voelt gewoon fijn. Geven en ontvangen kan voor beide partijen heerlijk zijn!
Het is prachtig als je elkaar wederzijds kunt helpen. Maar soms heb je ook even iemand nodig van buiten je eigen kring. Soms kan het al genoeg zijn om je probleem aan een buitenstaander uit te leggen, je gaat het daardoor dan zelf ineens zien. Maar je kunt ook even zijn andere perspectief nodig hebben. Dat is niet iets om je voor te schamen maar het bewijs dat je je eigen beperkingen aanvaardt.
Heel veel liefs, Edith
Oefeningen
Probeer eens om hulp te vragen als je dat niet gauw doet. Of kijk eens of je hulp die je aangeboden wordt zoveel mogelijk kunt omarmen en de helper kunt bedanken.
Je kunt eens mediteren op de verbinding tussen mensen. Relaties zijn misschien wel meer echt dan de mensen waartussen ze bestaan.
Laat je me weten of de oefeningen voor je werken?
Verder lezen, luisteren of kijken
Lynne McTaggart beschrijft in The field (Het veld in het Nederlands) en The Bond (De verbinding in het Nederlands) vele wetenschappelijke onderzoeken waaruit blijkt dat een mens van nature geneigd is om te helpen. In The power of eight (De kracht van acht in het Nederlands) beschrijft ze hoe een ander helpen ook jou helpt.
Byron Katie legt in Loving what is (Vier vragen die je leven veranderen in het Nederlands) uit dat je leven er totaal anders uit gaat zien als je je gedachten erover onderzoekt. Een zelfhulpboek met hoofdletters! Er is ook een gratis app van en je vind alles wat je nodig hebt ook op hun site: https://thework.com/sites/nederlands/
Bryan Hubbard schrijft in The intrue story of you (Het verleden verlichten in het Nederlands) hoe je jezelf kunt helpen trauma’s uit je jeugd los te laten.
Emoto Masaru schreef Hidden Messages In Water, een onderzoek naar het effect van verschillende woorden op water. Daarin blijken woorden die je kunt linken aan helpen en compassie een prachtige structuur in de kristallen te geven.
Je kunt ook verder lezen in de nieuwsbrieven van Verwondering.Nu: Een nieuwe wereld, Luisteren, Ervaar jij onvoorwaardelijke liefde?, Houden van jezelf ja, maar hoe?, Komt het goed met het kwaad?, Gelukkig zijn, hoe doe je dat? En Innerlijke waarden als drijfveer.
Wil je reageren? Laat me bijvoorbeeld weten of de oefeningen lukken en of je vragen of suggesties (ook voor andere onderwerpen) hebt. Ik zie je reactie graag: edith@verwondering.nu.
Ik krijg veel positieve reacties. Vind jij het ook leuk om de nieuwsbrieven van Verwondering.Nu te lezen? Zou je die dan door willen sturen aan iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn? Je doet me daar een groot plezier mee!
Je kunt je hier aanmelden voor de nieuwsbrief van Verwondering.Nu