Het Taoïsme heeft het over balans tussen Yin en yang. Boeddha had het over het midden tussen ascetisme en rijkdom, tussen strengheid en laten gaan. Je balans vinden is echte levenskunst en een uitdaging.
Aanpassen is natuurlijk gedrag voor een groepsdier, van levensbelang voor een klein kindje en gewoonte als je volwassen wordt. In de jaren ’50 lag de nadruk heel duidelijk op de plichten; je deed alles zoals het hoorde. De sociale controle in het dorp of de buurt hield dat zo. In de jaren ’60 en ’70 werden alle regels overboord gegooid en nu lijkt het weleens of we alleen rechten maar geen plichten hebben. We zijn doorgeslagen naar het andere uiterste; individualisme en egocentrisme.
We willen leven in wederkerigheid, in harmonie en balans. Tegenstellingen omarmen is dan de kunst. Je aanpassen aan de groep tijdens een begrafenis is goed. Opkomen voor jezelf is nodig in een “me too-situatie”. Dus alleen maar het midden daartussen vinden is niet de oplossing. We moeten leren de kwaliteiten aan beide einden van het spectrum in te zetten wanneer dat passend is. Laten we beginnen met het waarderen van de onderlinge verschillen en kwaliteiten.
Als je je aanpast in alle situaties ben je “niemand” meer. Als je iemand anders als het grote voorbeeld neemt word je een mindere versie van die persoon. Wist je trouwens dat je minder geaccepteerd wordt in een groep als je niet jezelf durft te zijn? Natuurlijk werkt het ook niet als je alles alleen op jouw manier wilt hebben. De kunst is hier dus wel om een soort middenweg te vinden; ontspannen jezelf zijn maar ook meebewegen. Volgen of leiden afwisselend, wanneer dat op z’n plaats is.
Zelfs in een oorlogssituatie is het verstandig steeds te kijken of moed geen roekeloosheid wordt. Toch moet je vaak snel handelen en kun je niet lang blijven denken wat nou het beste is. Daar heb je zelfvertrouwen voor nodig maar ook de nederigheid te weten dat je niet de waarheid in pacht hebt. Oordelen is geen goed idee maar toch moet je onderscheid maken om steeds weer keuzes in het leven te maken. Die keuzes maak je hopelijk vanuit liefde en ideaal gesproken onthecht en zelfstandig. Lukt dat jou al vaak?
Nou kun je ernaar kijken als een continuüm steeds, een glijdende schaal waar je in iedere situatie het juiste punt moet kiezen. Maar je kunt het ook zien als een driehoek waarin je de basis wilt overstijgen. Het gaat er dan vooral om dat je liefde toepast. Je kijkt met wijsheid en compassie vanuit een toeschouwerspositie naar jezelf in een situatie.
Als je kijkt als waarnemer zie je de echte drijfveren van wat je doet. Stort je op giro 555 om je schuld af te kopen of uit echte compassie? Het wordt duidelijk of je boosheid komt uit oud trauma of doordat iemand echt onrecht wordt aangedaan. Zelfs de projectie van je schaduw, je onbewuste eigenschappen, komen aan het licht. Je kunt het allemaal met liefde tegemoet treden, ziet waar het bij jou en andere betrokkenen vandaan komt. Het hele plaatje wordt stap voor stap helder.
Wijsheid en compassie gaan dan hand in hand. Je ziet jouw gedragingen en die van anderen vanuit een heel ander perspectief. Je hoeft niet te oordelen over jezelf of de ander. Je kunt wel vermijden om teveel met voor jou onaangenaam gedrag in aanraking te komen. Maar het belangrijkste is dat je eigen gedrag en emoties vanzelf veranderen door je nieuwe inzicht. Ken je dat?
Het overstijgen van het continuüm van tegenovergestelde gedragingen kan jij ook. Je kunt met liefde een keuze maken over je opstelling in een bepaalde situatie. De balans tussen de uitersten wordt buigzaam en veerkrachtig als ons dit lukt. Het brengt ons harmonie en vrede in het leven.
Heel veel liefs, Edith
Oefeningen
Je kunt jezelf voorstellen dat je een jong boompje bent. Je buigt mee in de stormen die voorbij komen en veert net zo makkelijk weer terug. Je wordt steeds sterker van elke storm die voorbij komt tot je een grote sterke boom bent geworden.
Om meer balans op energetisch niveau te krijgen in jezelf kun je gebruik maken van de lemniscaatoefening. Je “tekent” dan met je vinger een lemniscaat, een liggende acht, het teken van oneindigheid, drie keer op je hart. Daarna doe je dat drie keer op je onderbuik, drie keer op je voorhoofd en dan nog eens drie keer op je hart.
Verder lezen, luisteren en kijken
Brené Brown schreef The gifts of imperfection (De moed van Imperfectie in het Nederlands), je ziet haar hier op video: Brené Brown – The Gifts Of Imperfection – Bing video. En dit is haar Ted-talk over kwetsbaarheid The power of vulnerability | Brené Brown – Bing video waardoor ze bekend werd.
Elizabeth Haich schreef in Einweihung (Inwijding in het Nederlands) een verhaal over een vorig leven van een vrouw in Egypte waar ze opgeleid en ingewijd wordt tot priester. Veel van de lessen die ze krijgt worden beschreven, o.a. ook over de paren van eigenschappen.
Sandra Ingerman werkt als sjamaan met Moeder Aarde en de elementen. Hier zie je haar in Changing times are awakening our Spirit and Light: https://youtu.be/lz23EFD7Xdo.
Jill Bolte Taylor schreef in A stroke of insight (Onverwacht inzicht in het Nederlands) en Whole brain living (Grip op je brein in het Nederlands) hoe verschillend de linker en rechter hersenhelft reageren op een zelfde situatie.
In de nieuwsbrieven van Verwondering.Nu kun je bijvoorbeeld verder lezen in Geloof jij je gedachten?, Neuroplasticiteit, wat kan ik daarmee?, Helpen; zelfopoffering of verslaving? Wat je zelf kunt doen met trauma’s en Hoe je hinderlijke overtuigingen loslaat.
Wil je reageren? Laat me bijvoorbeeld weten of de oefeningen lukken en of je vragen of suggesties (ook voor andere onderwerpen) hebt. Ik zie je reactie graag: edith@verwondering.nu.
Ik krijg veel positieve reacties. Vind jij het ook leuk om de nieuwsbrieven van Verwondering.Nu te lezen? Zou je die dan door willen sturen aan iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn? Je doet me daar een groot plezier mee!
Je kunt je hier aanmelden voor de nieuwsbrief van Verwondering.Nu