Ik kwam al vroeg tot de ontdekking dat het leven nou eenmaal niet eerlijk is en je dat dus ook maar beter niet kunt verwachten want daarmee maak je jezelf heel ongelukkig. Sommige kinderen worden geboren in een land met hongersnood of gaan dood aan Ebola als ze drie zijn. Anderen worden geboren in overvloed en lijken nauwelijks tegenslag te kennen in hun lange leven.
Maar echt accepteren dat dingen gebeuren gaat echt nog een stap verder. Vroeger had ik het nodig eerst te begrijpen waarom iets gebeurd was voor ik het los kon laten. Wat probeert zij te bereiken door dat te doen? Wat is er in zijn jeugd gebeurd? Of wat heb ik gedaan dat ik dit verdiend heb?
Ik geloof dat alles perfect is, kijk maar om je heen naar de ecosystemen in de natuur, naar het functioneren van je lichaam of het draaien van de planeten om de zon. Einstein schijnt gezegd te hebben dat er twee manieren zijn om naar het leven te kijken; òf je ziet nergens wonderen òf alles is een wonder. Volgens mij is het één groot wonder en gebeuren dingen constant “toevallig” precies als het goed is voor jou en voor een ander, oftewel alles is synchroniciteit ook als we het niet zien. Herken je dat?
Als alles perfect is dan moet ik er ook op vertrouwen dat wat ik zie als “niet goed” vanuit mijn menselijk perspectief dat misschien tòch is. Misschien dat ik dat dan later in m’n leven nog ga zien, maar ook als ik dat niet meer zie kies ik ervoor dat te geloven. Misschien is het doel alleen maar dat we er iets van leren, dat we meer bewust worden, dat zou kunnen. Denk jij dat ook?
Alles wat komt in je leven gaat ook weer op een bepaald moment, al is het soms pas op je sterfbed. Dat geldt voor alle spullen, die gaan een keer kapot of raak je kwijt maar het geldt ook voor mensen, zelfs voor je kinderen. Natuurlijk gaat dat ook op voor alles wat je liever niet in je leven wilt hebben maar dan zijn de emoties negatief als ze in je leven komen en positief als ze gaan.
Het leven is dus constant leren loslaten, hoe pijnlijk dat soms ook is. Je kunt blijkbaar ook leven zonder degene die je verloren hebt want je ademt nog steeds, en na een tijdje krijg je toch weer trek om iets te eten. Allerlei gedachten waarom dat wat er gebeurd is niet goed is maken het alleen maar naarder, ze jagen je emoties steeds verder op. Intussen heb ik geleerd om mijn oordelen daarover los te laten; ik weet gewoon niet waarom bepaalde dingen gebeuren. Ons menselijk verstand schiet gewoon tekort daarvoor.
De kunst is om niet te verkrampen maar te vertrouwen. Dat is lekker makkelijk gezegd en ik weet hoe moeilijk het soms kan zijn. Op het moment dat iets gebeurt kan het echt voelen of je niet meer verder kunt met je leven. Maar je kunt hulp zoeken en steun vragen. Dat kun je doen bij anderen, er zijn altijd wel mensen die dat graag doen en er zelfs blij van worden.
Je kunt ook steun zoeken bij een hogere macht; bij God, Allah, de Kosmos, Jezus, Boeddha, heiligen, engelen of profeten. Je krijgt meteen hulp, soms ook weer in de vorm van een mens. Die kan een arm om je heen doen of ineens precies zeggen wat jij horen moest. Soms door een inzicht uit een boek, YouTube-filmpje of liedje, soms gewoon doordat je meer energie voelt.
Voor mij is vertrouwen op een hogere macht nodig om echt te kunnen loslaten, er zijn nou eenmaal dingen die op menselijk niveau echt teveel gevraagd zijn. Door te geloven dat het toch goed is, ook als ik het niet begrijp, kan ik dat wel.
Heel veel liefs, Edith
Oefeningen
Je kunt een visualisatie doen om te oefenen in loslaten en vertrouwen. Stel je voor dat je in een bootje gaat liggen (gebruik zoveel kussens e.d. als je wilt) en dat bootje gewoon los op een riviertje laat drijven. De temperatuur is heerlijk, er zijn planten aan de kanten en de insecten hebben eigenlijk alleen daar belangstelling voor. Voel hoe je meebeweegt met de stroom en een beetje wiebelt op het water. Je kunt deze oefening het makkelijkst doen liggend op je bed, blijf zo een tijdje liggen.
Als visualiseren niet jouw ding is kun je ook gewoon met je blote voeten door de branding lopen en je voorstellen dat je schoonspoelt door de golven. Alle pijn wordt overgenomen door de Goddelijke energie daarin.
Verder lezen, luisteren of kijken
Brandon Bays De helende reis beschrijft een methode om oud zeer los te laten dat vaak de emotie achter huidige problemen veroorzaakt
Louise Hay Het innerlijk kind, woede loslaten en vergeven. Vergeven is loslaten zodat je geen last meer hebt van het gebeurde. Het betekent niet dat je wat er gebeurd is oké vindt.
Joe Dispenza heeft veel geschreven over loslaten en vertrouwen bijvoorbeeld Breaking the habit of being yourself/Doorbreek de gewoonte jezelf te zijn. Op YouTube kun je hem ook vinden bijvoorbeeld: https://youtu.be/YxH5Nd8U7p8
Wil je reageren? Laat me bijvoorbeeld weten of de oefeningen lukken en of je vragen of suggesties (ook voor andere onderwerpen) hebt. Ik zie je reactie graag: edith@verwondering.nu.
Stuur de nieuwsbrief van Verwondering.Nu vooral door naar iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn.
Je kunt je hier aanmelden voor de nieuwsbrief van Verwondering.Nu