Wilhelmina schreef ooit: “Eenzaam maar niet alleen” waarmee ze in ieder geval duidelijk maakte dat dat heel iets anders is. Je kunt eenzaam zijn in gezelschap maar ook alleen zijn terwijl je niet eenzaam bent.
Er wordt tegenwoordig veel in het nieuws gesproken over eenzaamheid. Ouderen zijn zo eenzaam en jongeren zelfs nog meer. Eenzaam zijn is zo slecht voor je gezondheid, noem maar op. Je moet vooral honderden Facebook-vrienden hebben volgens de een en de ander vindt dat je veel mensen in levende lijve moet zien. Er wordt ook gesproken over de verschillende kwaliteiten van contacten, bijvoorbeeld mensen waar je je hart bij kunt uitstorten of waarmee je samen dingen onderneemt. Daarbij wordt wel vergeten dat de behoeften van de een heel anders zijn dan die van een ander.
Er zijn mensen die energie krijgen als ze in een groep zijn en echt “hoe meer zielen hoe meer vreugd” ervaren. Ze vergeten hun problemen even en gaan op in het feestgeruis. Als ze weer alleen zijn kan het lastig zijn de afleiding kwijt te zijn en geconfronteerd te worden met wat ze wilden vergeten. Dan kunnen ze zich eenzaam voelen. Er zijn ook mensen die het gevoel krijgen leeg te lopen in alle drukte, zij voelen zich minder gemakkelijk in een drukke omgeving. Deze mensen voelen zich helemaal niet eenzaam als ze alleen zijn.
Tegenwoordig is extravert zijn mode; het wordt gezien als deugd of zelfs als een must. Mensen die zich beter opladen als ze alleen zijn worden als minder passend in onze maatschappij gezien. Maar je zou ook kunnen zeggen dat onze samenleving juist heel veel behoefte heeft aan mensen die de tijd nemen ergens over na te denken en niet meteen van de daken schreeuwen. Sensitiviteit is een kwaliteit, geen zwakte volgens mij.
Je kunt je vooral eenzaam voelen door jezelf af te wijzen. Dat kan gebeuren in een groep door je minder dan de anderen te voelen of het idee dat anderen je om een of andere reden niet oké vinden. Maar dat kan natuurlijk ook als je alleen bent omdat je vindt dat dat niet zo zou moeten zijn. Als je het prima vindt om alleen te zijn, of zelfs vindt dat het zo moet zijn, voelt dat niet eenzaam maar rustig. Je komt toe aan introspectie of aan je hobby of iets anders.
Misschien is het te vergelijken met je terugtrekken in een grot in de Himalaya’s. Je gaat dan de confrontatie met jezelf aan. Bovendien ontstaat er dan een proces van onthechting, Alleen zijn is goed om te mediteren, eenzaam zijn is goed voor zelfonderzoek. Transformaties vinden plaats in afzondering. Je kunt je persoonlijke demonen recht in de ogen kijken. Wonden worden wijsheid. Er ontstaat individuatie, een initiatie naar authenticiteit.
In contact met je innerlijke bron onstaat creativiteit en leven, je ontvangt ingevingen. Je vlucht niet voor het leven maar duikt er juist in. Je kunt zo jezelf leren kennen en leren te accepteren. Alleen kunnen zijn is volwassen zijn. Als je alleen kunt zijn heb je geen verwachtingen dat anderen jou gelukkig moeten maken. Dat geeft rust en verbetert je relaties met jezelf en met anderen.
Ideaal is een ritme van alleen zijn, inkeer, en je dan weer authentiek in groepen bewegen. Door jezelf te leren kennen kun je steeds beter authentiek zijn. Bovendien wordt je behoefte om je aan te passen aan de groep veel kleiner als weet dat alleen zijn geen probleem voor je is. Je durft meer van jezelf tot expressie te brengen. Ken je dat?
De alarmerende berichten over eenzaamheid in de media zijn volgens mij niet onjuist maar eenzijdig. Als je eenzaamheid omarmt en gebruikt als manier om te groeien in bewustzijn ziet het er ineens heel anders uit, ook als het langer duurt dan je hoopte. Ik wens jullie veel positief alleen zijn toe.
Heel veel liefs, Edith
Oefeningen
Wacht even en kijk eerst eens naar binnen als je je eenzaam voelt. Wat is het precies wat je mist? Gaat het om afleiding, om een goed gesprek, om empathie. Als je weet wat het is dat je mist bel je iemand die je dat kan geven of misschien is je eenzaamheid al veranderd in alleen zijn door ernaar te kijken.
Probeer eens een dagdeel in stilte door te brengen; geen telefoon, geen TV, geen gesprekken met anderen, helemaal niets. Je kunt bijvoorbeeld instrumentale muziek luisteren, wandelen in de natuur, iets van handwerken doen en misschien iets schrijven over hoe je je voelt.
Verder lezen, luisteren en kijken
Clark E. Moustakas schreef in zijn boekje Eenzaamheid uitgebreid over de positieve kanten ervan
Koningin Wilhelina schreef Eenzaam Maar Niet Alleen, niet echt een autobiografie maar het leunt er tegenaan
Er is een project van de overheid tegen eenzaamheid: https://www.eentegeneenzaamheid.nl/wat-is-eenzaamheid/oorzaken-en-gevolgen
Langdurige eenzaamheid tast meer aan dan je denkt: ‘Je IQ gaat omlaag’ https://www.rtl.nl/wonen/huishouden/artikel/5531167/wat-langdurige-eenzaamheid-met-je-doet-je-iq-gaat-omlaag-week
Je kunt ook verder lezen in de nieuwsbrieven van Verwondering.nu zoals 9. Omgaan met emoties, 32. Houden van jezelf ja, maar hoe? 42. Geloof jij je gedachten? 62. Wat je innerlijk kind brengt, 74. Moet je ego sterven? of 111. Het leven is niet eerlijk.
Wil je reageren? Laat me bijvoorbeeld weten of de oefeningen lukken en of je vragen of suggesties (ook voor andere onderwerpen) hebt. Ik zie je reactie graag: edith@verwondering.nu.
Zou je de nieuwsbrieven van Verwondering.Nu door willen sturen aan iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn? Je doet me daar een groot plezier mee!
Je kunt je hier aanmelden voor de nieuwsbrief van Verwondering.Nu,
eens in de 14 dagen op vrijdagochtend
Je kunt ook het YouTubekanaal van Verwondering.Nu volgen.